sara

علمي كه به نام مكانيك خاك مشهور است هدف تعيين واقعي تر مقادير ظرفيتهاي ايمن تاب فشاري خاكها را در حالات خاص دنبال مي كند و اگر از اين علم به طور منطقي و عقلاني استفاده شود مي توان مقاومتهاي خاك را دقيقتر از آنچه كه از جداول استخراج مي گردد و يا با فرو كردن پاشنة كفش در ته گودال پي حاصل 

مي گردد برآورد نمود. اما نبايد تصور كرد كه مكانيك خاك يك علم دقيق است و در جوابهايش جاي هيچگونه ترديدي نيست. مكانيك خاك هرگز نمي تواند ظرفيت دقيق تاب فشاري يك خاك واقعي را به دست دهد زيرا كه خواص فيزيكي تمام خاكهاي واقعي در محل ساختمان نقطه به نقطه چه در سطح و چه در عمق تغيير مي كند مكانيك خاك فقط مي تواند بگويد كه مقاومت حجم كوچكي از خاك كه به عنوان نمونه از عمق معيني و از گمانه معيني برداشت شده است چقدر است مقاومت خاكهاي ساير قسمتهايي كه فقط چند متر دورتر نه ممكن است از مقاومت نمونه هابيشتر و يا كمتر باشد به عبارت ديگر در مورد خاك نمي توان گفت كه مشت نمونه خروار است.

در نتيجه شيفتگي و پر بها دادن به مكانيك خاك بي فايده است تعيين مقدار متوسط نتايج آزمايش نيز عملاً بي فايده است زيرا كه اين عمل عيناً مشابه اينست كه نتايج ضعيف تر (نقطه ضعف خاك) صرفنظر گردد. در كاربرد نتايج آزمايشات بايد هوشيارانه از قضاوت خودمان استفاده نمائيم زيرا كه خاكها در وضعيت طبيعي خود چنان متغييرند و اين تغييرات چنان دامنه وسيعي دارد كه في الواقع يك جواب واقعي براي ظرفيت مجاز تاب فشاري موجود نمي باشد و اگر در هر مطالعه خاكي وانمود شود كه مسئله ساده است و عاري از هر گونه سردرگمي مي باشد بي شك نتايج حاصله به علت بي توجهي به علم بي ارزش خواهد بود و در واقع مكانيك خاك چه مي گويد و چگونه بايد از زمين نمونه برداري نمود و چگونه اين نمونه ها را در آزمايشگاه آزمايش كرد و نتايج حاصله از آزمايشات چه معني و مفهومي دارند سپس تعداد مثال طراحي پي ها را بررسي و مختصري از آزمايش و نوع پي ها و ظرفيت مجاز تاب فشاري و غيره كه تمام اين در ارتباط با خاك بوده.